Θεατρική ομάδα - κολεκτίβα με συναποφάσεις για τα έργα, με ίση αμοιβή για κάθε μέλος και με ξεκάθαρο πολιτικό και κοινωνικό πρόσημο. Η ομάδα Σημείο Μηδέν, με μέσο όρο ηλικίας τα τριάντα, συστήνει Καμί και Κάφκα σε ασυνήθιστες «σκηνές»
Είναι τριαντάρηδες. Και ούτε. Μια μικρή κολεκτίβα
που δεν υψώνει το δάχτυλο διδακτικά ούτε κάνει πολιτικά κηρύγματα, ενώ
εδώ η τέχνη - που σχεδόν πάντα εμπεριέχει την πολιτική - έχει τη μορφή
κριτικής. Και η ομάδα τους λέγεται Σημείο Μηδέν αφού ο μεταιχμιακός
χαρακτήρας της εποχής, της τέχνης και των ανθρώπων μόνο ως σημείο μηδέν
μπορεί να οριστεί.
«Κάτι παλεύει να γεννηθεί σήμερα. Και πάνω σε αυτό φτιάξαμε την
ομάδα μας. Υπήρχε μέσα μου ένα τέτοιο όνειρο. Οταν διάβαζα το κείμενο
της "Σωφρονιστικής αποικίας" του Φραντς Κάφκα συγκλονίστηκα. Εδειχνε
γλαφυρά την εγγραφή της εξουσίας πάνω στο ανθρώπινο σώμα. Με τα άλλα
παιδιά γνωριζόμασταν ήδη. Με τον Μιλτιάδη Φιορέντζη ήμασταν μαζί στο
θέατρο Αττις, με τη Ρόζα Προδρόμου γνωριζόμασταν από θεατρικά
εργαστήρια. Μας συνέδεαν κοινά οράματα, κοινές ιδέες και με τα παιδιά
που μετά συμπλήρωσαν την ομάδα», αναφέρει στα «ΝΕΑ» ο σκηνοθέτης και
ηθοποιός της ομάδας Σάββας Στρούμπος.
Και έτσι η ομάδα Σημείο Μηδέν συστήνεται τον Οκτώβρη του 2008 με
αφορμή την παράσταση «Στη σωφρονιστική αποικία» του Φραντς Κάφκα (στη
«Μεταμόρφωσή» του επιστρέφουν από αύριο στο Ιδρυμα Κακογιάννη - αφού
πήραν και θεατρική επιχορήγηση). Το έργο είχε κάνει πρεμιέρα όχι σε έναν
συνηθισμένο τόπο αλλά στον Χώρο Ιστορικής Μνήμης 1941-44, πρώην
κρατητήρια της Γκεστάπο. Η αρχική ομάδα αποτελείται από τους Σάββα
Στρούμπο, Νίκο Δροσάκη, Αντιγόνη Ρήγα και Μιλτιάδη Φιορέντζη.
Στη συνέχεια ανεβάζουν το «Οπως σας αρέσει» (μια ελεύθερη διασκευή
του Σαίξπηρ) στο στούντιο Κινητήρας και πέρυσι τους «Δίκαιους» του
Αλμπέρ Καμί. Μέχρι τον Φεβρουάριο - και πριν από τον Κάφκα - η ομάδα
(προστέθηκαν πια οι Ρόζα Προδρόμου, Ελεάνα Γεωργούλη, Μαρία Αθηναίου,
Θοδωρής Σκυφτούλης, Δανάη Σπηλιώτη, Γιώργος Κολιός) ανέβασε ξανά, στη
Knot Gallery, το έργο «Οι δίκαιοι» - όπου μια ομάδα επαναστατών στη
Ρωσία του 1905 αποφασίζει να δολοφονήσει τον Μεγάλο Δούκα Σέργιο.
«Το έργο αποτυπώνει μια υπαρξιακή αγωνία, θέτει το ερώτημα αν
τεκμηριώνεται ηθικά η δολοφονία ως επαναστατική πράξη αλλά και αν αξίζει
να διαθέσει κάποιος τη ζωή του στην υπόθεση της επανάστασης. Η σημερινή
επικαιρότητα στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική επανανοηματοδοτεί
την ιδέα του επαναστατημένου ανθρώπου», σημειώνει ο Σάββας Στρούμπος.
Η ομάδα Σημείο Μηδέν έχει κάνει επίσης περιοδείες και έχει
συμμετάσχει στο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, στο Φεστιβάλ Σικυώνας
και αλλού. Παράλληλα έχει οργανώσει συμπόσια με αφορμή τα θέματα που
δραματουργικά καταπιάνεται. Οπως το «Βασανιστήρια και εξουσία» στον Χώρο
Ιστορικής Μνήμης της οδού Κοραή.
«Η απόφαση για τα έργα που παίζουμε είναι συλλογική. Προτείνω
κάποιο έργο που προκαλεί δονήσεις, μελετάμε συλλογικά, δουλεύουμε πάνω
σε αυτό. Η επιβίωση της νεανικής ομάδας είναι πολύ δύσκολη, προσπαθούμε
να έχουμε μια οικονομική ενίσχυση, οι αμοιβές και τα ένσημα είναι εξίσου
σε όλους. Δεν ζούμε ολοκληρωτικά απ' αυτήν τη δουλειά, κάνουμε και
δεύτερες δουλειές, όπως ιδιαίτερα μαθήματα και άλλα», υπογραμμίζει ο
Σάββας Στρούμπος.
Αχ αυτό το θέατρο... και μάλιστα το θέατρο δρόμου, το θέατρο που περιοδεύει σε γειτονιές, φυλακές, εργοστάσια, σχολεία κ.λπ.
ΑπάντησηΔιαγραφή